Terwijl de wereld zich verliest in de ruis van dagelijkse trivialiteiten, voltrekt zich in het hart van Afrika een menselijke tragedie van onvoorstelbare omvang. Een tragedie waar men in de salons van het Westen slechts beleefd over mompelt, terwijl de echte verantwoordelijken stilzwijgend hun belangen behartigen.
In Goma, hoofdstad van Noord-Kivu, hebben door Rwanda gesteunde M23-rebellen een inferno ontketend waarvan de echo’s in de geschiedenisboeken nauwelijks een voetnoot zullen krijgen. Honderden vrouwen, opgesloten in de overvolle Munzenze-gevangenis, werden bruut verkracht en vervolgens levend verbrand. Kinderen, nog te jong om te begrijpen dat de wereld hen allang had opgegeven, stierven naast hun moeders in een zee van vuur. De rookpluimen die op 27 januari boven de stad hingen, waren geen waarschuwingssignalen meer. Ze waren slechts de symbolen van een misdaad waarvan niemand de daders wil noemen.
De VN, die al jaren met vredevolle intenties rondparadeert in de regio, werd niet eens toegestaan de gruwelplek te betreden. Waarom? Omdat niemand werkelijk geïnteresseerd is in de waarheid. Waar zijn de grote morele leiders die de wereld normaliter vol bravoure de maat nemen? Waar zijn de sancties, de harde woorden, de verontwaardiging die bij conflicten elders wél worden opgetrommeld?
Het antwoord is pijnlijk eenvoudig: de economische en geopolitieke belangen in de regio zijn te groot. Terwijl duizenden Congolezen hun leven verliezen, wordt in diplomatieke achterkamers onderhandeld over zeldzame grondstoffen, contracten en invloedssferen. Wat zijn 2.000 doden waard als de wereldwijde technologie-industrie haar coltan en kobalt veilig wil stellen?
En dan komt de onvermijdelijke farce: een plotseling afgekondigd staakt-het-vuren. Een gebaar van M23, zogenaamd uit humanitaire overwegingen, terwijl de lichamen nog niet eens begraven zijn. En de wereld? Die slikt het als zoete koek. Politici in Europa en Amerika laten zich geruststellen met vage beloftes van stabiliteit, terwijl de hel op aarde gewoon doorgaat, zij het even in stilte.
Goma brandde, de wereld keek weg. De geschiedenis zal zich herinneren wie zweeg.
