Voortgangsbericht initiatiefgroep nummer 18

Beste achterbanners oftewel naïeve volgelingen van een paar mensen die “het spoor kwijtgeraakt zijn”(citaat OM).

U kent mogelijk het verhaal van de sergeant die zijn manschappen meedeelde dat hij twee mededelingen had. Om met het slechte nieuws te beginnen verklaarde hij dat er 80.000 zakken met zand gevuld moesten worden. Maar hij had ook goed nieuws: “er was genoeg zand” !!.

We komen nu met maar één mededeling die u tweeledig kunt en mag uitleggen. We hebben weer geld van u nodig. Ik praat nu tegen degenen die kunnen en willen bijdragen. Mensen die geen geld over hebben vragen we niets, aan mensen die niets bijdragen noch wat laten weten brengen we achteraf 5% kosten in rekening van datgene dat we voor hen uit het vuur hebben kunnen slepen, en aan onze trouwe donateurs vragen we vriendelijk om nogmaals in de buidel te tasten voor weer een rondje van € 60 per kg goud dat u tegoed hebt.

Onder u zijn er die alleen nog maar één keer bijgedragen hebben voordat we de norm op € 60 per kg gesteld hadden. Het verzoek aan degenen die een rondje achter liepen met betaling heeft echter ook een aantal van u geïnspireerd om al voor een derde keer bij te dragen. Waarvoor dank. Begrijp ons goed, elke cent is welkom, maar we proberen het vanaf onze kant evenwichtig te doen. Dus iedereen die nog geen tweemaal op basis van die € 60 gestort heeft, vragen we dat alsnog om wel te doen.en wel naar de BUNQ rekening die op mijn naam staat. NL 38 BUNQ 2085 2662 90 tnv H. Meurs.

 Dan wilt u natuurlijk weten waarom en waarvoor we uw geld nodig hebben. Ik zou kunnen verwijzen naar een te betalen factuur die ik hier heb liggen van $ 50.000 van onze advocaat in Tanzania, maar dat is te gemakkelijk. Aan de hand van een paar voorbeelden zal ik trachten te schetsen waarmee we geconfronteerd worden bij het bereiken van ons doel.

Het verhaal gaat dat als een vlinder in Zuid-Amerika zijn vleugels op het juiste moment uitslaat en de temperatuur van het oceaanwater precies goed is, dat er dan via een kettingreactie een enorme chaos en rampspoed kan ontstaan op veel plaatsen op de wereld, zoals het Caribisch gebied, Amerika en zelfs in Europa.

Wij hebben hier nu ook te maken met een kettingreactie als gevolg van het optreden van het OM  dat tot een enorme schade geleid heeft in zowel Nederland / België bij de kopers en de bemiddelaars, maar zeker ook bij de desbetreffende goudmijnen.

En daar komt het punt van tunnelvisie en een sterk vooroordeel om de hoek kijken die verhindert dat men aan waarheidsvinding doet. Ik kan daar schrijnende voorbeelden van oplepelen maar het heeft nu geen zin om uw adrenaline tot nieuwe recordhoogten te laten stijgen.

Nou ja, vooruit, één voorbeeldje dan over vooroordeel gesproken:

John Hooft, Gold Investments en hoofdverdachte, werd 3 maanden in afzondering geplaatst in de gevangenis. Zijn bedrijven en privéleven werden gelijktijdig vernietigd want als je nog slechts “verdachte“ bent en niet veroordeeld, dan is kennelijk toch alles al toegestaan om iemands leven volkomen onherstelbaar te ruïneren. John zit dus in afzondering. Waarvoor eigenlijk? Vluchtgevaarlijk is hij niet. Wegens verblijf in het buitenland van zijn echtgenote voor haar werk had hij op zijn kinderen moeten passen, maar nee, het staatsbelang vereiste dat hij onmiddellijk weggerukt werd uit zijn dagelijkse leven om uitvoerig verhoord te kunnen worden.

En inderdaad, John is in de eerste week van zijn arrest ik mag wel zeggen “kort” aan een intensief verhoor onderworpen. Daartoe spoedde Willem C, een op zich heel aardige en vriendelijke en goed bedoelende FIOD-rechercheur, zich naar de gevangenis voor het afnemen van een verhoor.

Willem C. viel gelijk met de deur in huis, nou ja in cel: “Beken je dat de mijn niet bestaat?”

Antwoord John: “Neen”. “Wel dan heeft een verhoor geen zin” en Willem C. vertrok. Enige tijd later herhaalde zich dit toneelstukje nog een keer en verder heeft John daar 3 maanden voor nop gezeten, met grote kosten voor de maatschappij en ellende voor zijn privé situatie. Dat heet dan onderzoek.

De initiatiefgroep bestaat uit ondernemers die zich goed voorbereiden en die zich ook niet laten intimideren door een kortzichtige overheid. Zij zijn noodgedwongen in actie gekomen na een geruime tijd van aanmodderen door het OM / FIOD, toen bleek dat aan het OM niet aan het verstand te peuteren was dat het veel wijzer en rechtvaardiger zou zijn om tot inkeer te komen en zijn ongelijk te erkennen.

De groep heeft met gezamenlijk energie eerst vanuit Nederland alle benodigde documenten
boven tafel gekregen. Hierbij was veel hulp nodig van lokale partijen die de weg wisten in
Tanzania en een andere die ons van informatie heeft voorzien in Canada.
Soms heb je daarvoor wat financiële middelen nodig, om advocaten belangrijke documenten boven tafel te laten krijgen.

Zoals u weet zijn wij niet zozeer geïnteresseerd in de strafrechtzaak, maar ligt onze focus op de zorg dat iedereen zijn geld of goud (terug)krijgt. Hierbij is het belangrijk dat we ons laten bijstaan door topadvocaten want de belangen zijn groot zat. Onze advocaat in Tanzania is bv de man van de Ambassadeur van Tanzania in Nederland met helaas een uurtarief van 400 euro per uur. Ook moet er, voor het “opruimen van de enorme chaos” die door toedoen van het OM ontstaan is, regelmatig gesproken worden met ministers en andere overheidsinstellingen zoals de Kamer van Koophandel in Tanzania (BRELA) en met oude zakenrelaties van Slavik.

Overigens, niets gaat snel in Afrika noch vanzelf. Alleen gedonder krijg je vanzelf.!!

Voor het gesprek met BRELA moesten we wat spek op de botten hebben om geloofwaardig over te komen. Dus hebben 5 leden van de groep elk een lening verstrekt van € 50.000. Al deze zaken waren zeker niet voor niets want we zijn nu zover dat we alle documenten van de mijn in ons bezit hebben en ons bestuurder van een mijn in Tanzania mogen noemen met een onderliggende waarde van tussen de 1 en 2 miljard dollar.

De openingsblunder van het OM was het ontkennen van het bestaan van deze mijn. Zou ze dat wel gedaan en even onderzocht hebben, dan was haar van meet af aan duidelijk geweest dat er geen sprake van fraude of oplichting kon zijn omdat alle goudaankopen ruimschoots gedekt werden door de assets van de mijn.

We zijn nog steeds bezig met het schaakspel waarbij Wil simultaan op verschillende borden tegelijk speelt. We hebben sterke stellingen op de verschillende borden staan, maar ook in Afrika komen we mensen tegen die zo dom zijn dat ze zelf niet in de gaten hebben hoe dom ze zijn. Dat leidt regelmatig tot onverwachte zetten op het bord die Wil dan vervolgens weer moet pareren of uitbuiten om verder voordeel te behalen.

Langzaam aan werken we op de verschillende borden naar een voordelig eindspel toe. Dat moet uiterst omzichtig gebeuren. Als het om veel geld gaat dan gaan veel mensen gemakkelijk apart gedrag vertonen leert de ervaring. Als initiatiefgroep worden we daar niet zenuwachtig van want we zijn wel gewend om met grote geldbedragen om te gaan. Maar we moeten hoe dan ook voorkomen dat – als er eenmaal geld beschikbaar komt – we de controle over dat geld kwijtraken. Met andere woorden: we moeten tegelijkertijd waarborgen organiseren dat het geld goed aangewend wordt en geen prooi wordt van beslagleggingen door welke gefrustreerde partij dan ook. Ongefundeerde beslagleggingen hebben al genoeg ellende veroorzaakt.

We hebben de sterke intentie om alles op te lossen binnen de legale regels die de wetten in de diverse landen ons voorschrijven. Dat kost de nodige tijd. Om die reden vertrekt Wil mogelijk zeer binnenkort naar Amerika om ook aan die kant van de oceaan de puntjes op de i te zetten en een goede afwikkeling voor te bereiden en is het ook denkbaar dat Wil weer af zal moeten reizen naar Tanzania om daar zaken op de juiste koers te houden.

Toen de initiatiefgroep begin vorig jaar van start ging, hadden we nimmer kunnen voorzien hoe complex de hele materie in elkaar steekt en welke geheimen allemaal voor ons verborgen lagen in documenten, overeenkomsten en (onzichtbare) relaties tussen partijen. We hebben nu een fase bereikt dat we denken dat we alles weten wat we moeten weten, maar steeds leven in het besef dat we langs gevaarlijke afgronden lopen en dat we ons goud ternauwernood voor de poorten van de hel weggesleept hebben in het geval het ons allemaal lukt. We hadden er niet een paar maanden later mee moeten beginnen. Het is gewoon een wonder als het ons zou lukken. Of een sprookje …

Dat we u in het zicht van de haven weer om een dotatie durven vragen heeft dus ook te maken met het feit dat wij als initiatiefgroep er nog steeds voldoende vertrouwen in hebben dat we een goede kans maken om resultaten te boeken. De door ons verstrekte leningen mogen daarvoor als een bewijs gezien worden.

Wens ik u allen vast een goede week toe

Mede namens de initiatiefgroep

Haitze

Scroll naar boven

We gebruiken cookies om jouw ervaring te verbeteren.

Onze website maakt gebruik van cookies om je surfervaring te optimaliseren. Door verder te gaan op onze website, ga je akkoord met het gebruik van cookies.